Ders Öğrenme Çıktıları (DÖÇ), dersi başarı ile tamamlayan öğrencilerin kendilerinden sahip olmaları beklenen bilgi, beceri ve yetkinlikleri ifade eder. Bu bağlamda, bu ders için tanımlanmış olan Ders Öğrenme Çıktıları aşağıda verilmektedir.
Hafta |
Konu |
Materyal Paylaşımı * |
|
Ön Hazırlık |
Pekiştirme |
1) |
1. Hafta : 19. Yüzyılda Osmanlı İmparatorluğu… Islahatçı Padişahlar: III. Selim ve II Mahmut |
Deringil, Selim, “II. Mahmud’un Dış Siyaseti ve Osmanlı Diplomasisi”,
İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi,Tarih Araştırma Merkezi,Sultan II.Mahmud ve Reformları Semineri,Bildiriler, İstanbul, 1990, s. 59-70.
Kuran, Ercüment, “Sultan II. Mahmud ve Kavalalı Mehmed Ali Paşa’nın Gerçekleştirdikleri Reformların Karşılıklı Tesirleri”,İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Tarih Araştırma Merkezi,Sultan II.Mahmud ve Reformları Semine ri,Bildiriler,İstanbul, 1990, s. 107-111.
Özcan, Besim, “Sultan III. Selim Devri Islahat Hareketleri (Nizâm-ı Cedîd)”,
Türkler, Ankara, 2002, c. XII, s. 671-683.
Özçelik, A. Selçuk, “Sened-i İttifak”,İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi Mecmuası, İstanbul, 1959, c. XXIV, sy. 1-4, s. 6-11
|
Eric Zürcher, “Gelenek ve Bid’at Arasında: Sultan III.Selim ve ‘Nizam-ı Cedid’, 1789-1807,” “Sultan II. Mahmud’un İlk Yılları: Merkez Denetimi Ele Geçirmeye Çalışıyor” ve “Sultan II. Mahmud’un Sonraki Yılları: Reformların Başlaması,” Modernleşen Türkiye’nin Tarihi, (İstanbul: İletişim Yay, 2007) s. 39-77
|
1) |
|
|
|
2) |
II. Hafta :Tanzimat ve Modernleşme
Tanzimat Fermanı
Osmanlı Kimliği
Tanzimat Aydını
Mısır Meselesi
Doğu Sorunu |
Carter Findley, “Tanzimat” Modern Dünyada Türkiye 1839-2010, derleyen Reşat Kasaba, (İstanbul: Kitap Yay. 2011) s. 37-69.
TÜSİAD Tarih 1839-1939 sf. no. 128-145. Osmanlı İmparatoluğu’nda Reform (1839-1876)
|
|
3) |
III. Hafta: I. Meşrutiyet ve II. Abdülhamid Dönemi
Büyük Kriz (1875-1878)
Siyaset ve Ulusçuluk
Mutlakiyet Rejimi
|
Eric J. Zurcher, “1873-1878 Bunalımı ve Sonuçları” ve “Gerici İstibdat ya da Islahatların Doruğu?: Sultan II. Abdülhamid’in Saltanatı” Modernleşen Türkiye’nin Tarihi, (İstanbul, İletişim Yay, 2007) s. 109-136.
TÜSİAD Tarih 1839-1939 :Osmanlı İmparatorluğunda Mutlakiyet ve Modernleşme (1876-1908) s. 166-172
|
|
4) |
IV. Hafta: Jön Türkler ve II. Meşrutiyet
Jön Türkler
Meşrutiyetin Yeniden İlanı
Zor Başlangıç (1908-1909)
Sancılı Yıllar (1909-1913)
İttihat ve Terakki iktidarı (1913-1918)
Türk Ulusçuluğu ve Milli İktisat
|
Erik J. Zürcher, “İkinci Meşrutiyet Dönemi,” Modernleşen Türkiye’nin Tarihi, (İstanbul: İletişim Yayınları, 1999), s.139-193.
TÜSİAD Tarih 1839-1939:Osmanlı İmparatorluğunda Mutlakiyet ve Modernleşme (1876-1908) s. 186-211.
|
|
5) |
V. Hafta: I. Dünya Savaşı
Barıştan Savaşa
Cepheler
Dünya Çapında bir Savaş
Osmanlı Devleti’nin Savaşa Girişi
İmparatorluğun Sonuna Doğru
Topyekün bir Savaş
Cephe Gerisinde Savaş
Savaşın Bırakışmaları (Mütarekeler)
|
TÜSİAD Tarih 1839-1939:Osmanlı İmparatorluğunda Mutlakıyet ve Modernleşme (1876-1908) s. 230-235.
Şevket Pamuk, ‘Sanayi Devrimi ve Sonrası’ Osmanlı Türkiye İktisadi Tarihi 1500-1914) (İstanbul: İletişim Yay. 2002) s. 191-197.
Eric Hobsbawm, “Endüstri Devrimi” ve “Fransız Devrimi” Devrim Çağı 1789-1848 (Ankara: Dost Kitabevi Yay. 2005) s. 36-88
|
|
6) |
VI. Hafta: Milli Mücadele ve Cepheler
Milli Mücadele’nin Başlangıcı
Türkiye Büyük Millet Meclisi
Anadolu Savaşı (Cepheler)
Osmanlı İmparatorluğunun sonu
|
TÜSİAD Tarih 1839-1939: Birinci Dünya Savaşı (1914-1918) s. 284-304.
|
|
7) |
VII. Hafta: Cumhuriyet ve Devrimler 1923-1930
Lozan Antlaşması ve Halk Fırkası
Yeni Devletin Oluşumu
Cumhuriyet Devrimi ve Sorunları
|
TÜSİAD Tarih 1839-1939: Türkiye’de Cumhuriyet ve Devrimler (1923-1930)
|
|
8) |
Ara sınav (Vize) |
|
|
9) |
IX. Hafta: Tek Parti Dönemi 1930’lar
1930’larda Parti ve Devlet
Rejimin İdeolojik Temelleri
Düşünce Dünyasıyla İlişkiler
Atatürk ve İnönü
Toplumun Biçimlendirilmesi
1930’larda Türkiye’nin Dış Politikası
|
TÜSİAD Tarih 1839-1939: Türkiye’de Tek Parti Yönetimi (1931-1939) s. 340-361.
Erik Jan Zürcher. Kemalist Tek Parti Devleti 1925 1945, Modernleşen Türkiye’nin Tarihi’nin içinde. (İstanbul: İletişim Yayınları, 2002) s. 257-298.
|
|
10) |
X. Hafta: II. Dünya Savaşı öncesi siyasi ortam ve II. Dünya Savaşı’nın Türkiye’ye etkileri
|
TÜSİAD Tarih 1839-1939.: Savaşa Doğru s. 408-417
TÜSİAD Tarih 1939-2000.: II. Dünya Savaşının Türkiye’ye Etkileri s. 64-79.
|
|
11) |
XI. Hafta :Çok Partili Siyasi Hayata Geçiş 1950’li yıllar
Demokrat Parti iktidarı
Menderes’li yıllar
Tarıma Dayalı Büyüme Dönemi
Soğuk Savaş’ta Türkiye
6-7 Eylül Olayları
1958 Ekonomik krizi ve siyasal huzursuzluk
27 Mayıs 1960 Darbesi
|
TÜSİAD Tarih 1939 2000.: Çok Partili Hayata Doğru 1946-1961. s. 288-307. s. 344-347.
Erik Jan Zürcher. “Demokrasiye Geçiş 1945-1950”, Modernleşen Türkiye’nin Tarihi’nin içinde. (İstanbul: İletişim Yayınları, 2002) s. 299-317.
|
|
12) |
XII. Hafta: 1960’lar
Çalkantılar Dönemi 1961-1982
1961 Anayasası
Toplumsal Gerginliğin Yükselmesi
Koalisyon hükümetleri
İthal İkameci Kalkınma Modeli
|
TÜSİAD Tarih 1939 2000:. s. 308-321. s. 348-351.
Eric Jan Zürcher, ”İkinci Türkiye Cumhuriyeti” Modernleşen Türkiye’nin Tarihinin İçinde, İstanbul: İletişim, 2002, s. 351-404.
|
|
13) |
XIII. Hafta :1970’lar
1970ler ve Kibrıs Sorunu
CHP’nin Orta’nın Solu açlımı
Milliyetçi Cephe Hükümetleri
Gündelik Yaşamda Dönüşümler
24 Ocak Kararları
Tarihi’nin İçinde, İstanbul: İletişim, 2002, s. 351-404.
|
TÜSİAD Tarih 1939-2000 : s. 308-321.
|
|
14) |
XIV. 14. Hafta :1980’ler ve 1990’lar
12 Eylül ve 1982 Anayasası
Liberalizmin yükselişi: 1983 seçimleri ve Özal’lı yıllar
Neo-liberal Politikalar ve İhracata dönük Ekonomik Büyüme
Yasaklıların Siyasete Geri Dönüşü
Yeni Koalisyonlar Dönemi
Refah Partisi'nin Yükselişi
Türkiye’nin Avrupa Birliği ile İlişkileri
Gündelik Yaşamda Dönüşümler
|
TÜSİAD Tarih 1939-2000.: s. 322-339. s. 352-373.
|
|
15) |
Final sınavı |
|
|
(KPÖÇ: Kilit Program Öğrenme Çıktılarını; APÖÇ: KPÖÇ ile ilişkilendirilmiş Alt Öğrenme Çıktılarını tanımlar. )
|
Program Öğrenme Çıktıları |
Katkı Oranı (1-5) |
1) |
Uluslar arası ve Ulusal Sivil Havacılık ve Kabin Hizmetlerine dair temel, kuramsal ve uygulamalı bilgileri açıklar. |
|
|
1.1 Uçaklar ve hava araçları hakkında temel bilgilere sahiptir. |
|
|
1.2 Havacılıkla ilgili genel bilgilere sahiptir. |
|
|
1.3 Havaalanı planlaması hakkında genel bilgilere sahiptir. |
|
|
1.4 Havaalanlarında kullanılan araç, ekipman ve bunlarla ilgili hizmetleri bilir. |
|
|
1.5 Terminal binalarındaki yolcu hizmetlerini bilir. |
|
|
1.6 Bilet satış konularını bilir. |
|
|
1.7 Müşteri ilişkileri konusunda bilgi sahibidir. |
|
|
1.8 Filo ve tarife planlaması hakkında bilgi sahibidir. |
|
|
1.9 Kokpit ve kabin ekibi planlaması konularında bilgi sahibidir. |
|
|
1.10 Operasyon ve dispatch yönetimi hakkında bilgi sahibidir. |
|
2) |
Sivil Havacılık ve Kabin Hizmetleri felsefesini yorumlar. |
|
|
2.1 Takım çalışması ve ekip ruhunu bilir. |
|
|
2.2 Sivil Havacılık Ulaştırma İşletmeciliği, Kabin Hizmetleri ve diğer sosyal bilimler alanlarındaki kuramsal ve uygulamalı bilgileri birlikte kullanma yeteneği edinir. |
|
|
2.3 Sivil Havacılıkla ilgili kavramları, gelişmeleri ve bilgileri Sivil Havacılık bakış açısı ile yorumlayabilir. |
|
|
|
|
3) |
Ulusal ve uluslararası sivil havacılığın gerektirdiği temel ve kuramsal bilgileri açıklar. |
|
|
3.1 Ülke ve dünya havacılık hakkındaki bilgileri yorumlar. |
|
|
3.2 Temel havacılık fonksiyonlarını ve süreçlerini anlatır. |
|
|
3.3 Uluslararası ve ulusal sivil havacılık otoritelerini ve fonksiyonlarını anlatır. |
|
|
|
|
4) |
Bir yarı yıl boyunca iş hayatının içinde bulunarak öğrendiği teorik bilgilerini uygular. |
|
|
4.1 Havacılık Yer Hizmetlerini yapabilir ve yönetebilir. |
|
|
4.2 Kabin ve Kokpit ekiplerini planlar. |
|
|
4.3 Bilet satış ve check-in işlemlerini yapabilir. |
|
|
4.4 Havacılık sektörü içerisinde uzman olan ve olmayan kişilerle etkin iletişim kurar. |
|
|
4.5 Hava Kargo operasyonlarını yönetir. |
|
|
|
|
5) |
Sivil Havacılık dünyasında bulunan işletmelerin ve toplumun beklentileri doğrultusunda gelişen ve üniversitemizin kurumsal çıktıları olarak tanımlamış olduğu yetkinlikleri temel düzeyde kazanır. |
5 |
|
5.1 Takım çalışması, empati kurma ve dinleme becerilerine sahip olur, farklı kültür ve eğitim seviyelerine sahip bireylerle çalışır ve onları yönetir. |
|
|
5.2 Ekip içerisinde görev ve sorumluluk alır ve bireysel olarak bağımsız çalışma yapar. |
|
|
5.3 Havacılık alanıyla ilgili temel düzeydeki bir projeyi bağımsız olarak yürütür. |
|
|
5.4 Hava Ulaştırma İşletmeciliği alanına yenilik getiren uygulama veya teknolojilerin kullanılmasında risk ve sorumluluk alır. |
|
|
5.5 Bireysel veya ekip üyesi olarak girişimci yetkinlik gösterir. |
|
|
5.6 Mesleki ve kişisel öğrenme ihtiyaçlarını belirler ve yaşam boyu öğrenme olanaklarını kullanarak kendini sürekli geliştirir. |
|
|
5.7 Havacılık alanında edindiği temel düzeydeki bilgi ve becerileri eleştirel bir yaklaşımla değerlendirir. |
|
|
5.8 Sorumluluğu altındaki kişilerin öğrenme ihtiyaçlarının belirlenmesine, karşılanmasına ve mesleki gelişimine rehberlik eder. |
|
|
5.9 Havacılık alanıyla ilgili konularda sahip olduğu temel bilgi ve beceriler düzeyinde düşüncelerini yazılı ve sözlü iletişim yoluyla aktarır. |
|
|
5.10 Bir yabancı dili (İngilizce) en az Avrupa Dil Portföyü A2 genel Düzeyi'nde kullanarak alanındaki bilgileri izler ve meslektaşları ile iletişim kurar. |
|
|
5.11 Ana Dili’ni en az Avrupa Dil Portföyü C1 Genel Düzeyi'nde kullanır. |
|
|
5.12 Avrupa Bilgisayar Kullanma Lisansı’nın Temel (İleri) Düzeyinde tanımlanan bilgisayar kullanma yetkinliğine sahiptir ve alanının gerektirdiği ölçüde bilişim ve iletişim teknolojilerini kullanır. |
|
|
5.13 Toplumsal sorumluluk bilinci ile yaşadığı sosyal çevre için proje ve etkinliklere katılır ve bunları destekler. |
5 |
|
5.14 Havacılık alanıyla ilgili verilerin toplanması, uygulanması ve sonuçlarının duyurulması aşamalarında toplumsal, bilimsel, kültürel ve etik değerlere uygun hareket eder. |
|
|
5.15 Sosyal hakların evrenselliği, sosyal adalet, kültürel değerler konularında yeterli bilince sahiptir; kültürel farklılıklara saygılıdır. |
5 |
|
5.16 Sivil Havacılık Kabin Hizmetleri alanıyla ilgili gerekli görülen iş sağlığı ve güvenliği, çevre koruma, kalite ve sürekli iyileşme prosedürlerini uygular. |
|